คนดีของไลบีเรียเห็นว่า Tubman ปราบปรามการประท้วงหรือเสียงที่ไม่เห็นด้วยอย่างไร การสังหารตามพิธีกรรมก็เป็นเรื่องธรรมดาในยุคของทับมัน แมริแลนด์เคาน์ตี้ได้รับภาพลักษณ์ (Gboyo) อย่างไม่สมควรสำหรับเหตุผลที่เงอะงะทั้งหมด แน่นอน ชาวแมริแลนด์ทุกคนไม่ใช่ Gboyos! วิลลี่ โทลเบิร์ต อนุญาตให้ใช้หลักนิติธรรมดำเนินไปในปี 2522 เมื่อศาลฎีกาพิพากษาประหารชีวิตด้วยการแขวนคอชาวแมริแลนด์จำนวนเจ็ดคนที่ถูกกล่าวหาว่ากระทำความผิดตามพิธีกรรม แบบอย่างบรรลุผลตามที่ต้องการหรือไม่? ไม่! การสังหารตามพิธีกรรมเริ่มแพร่หลายและไม่ซ้ำซากจำเจอีกต่อไปในรัฐแมรี่แลนด์
ชาวไลบีเรียบางคนมีความหลากหลาย
ไม่ว่าจะมีทิศทางทางวัฒนธรรมใดก็ตาม – สมัครรับลัทธิไสยศาสตร์หรือลัทธินิยม ท่ามกลางการจลาจลระเบิดเมื่อวันที่ 14 เมษายน พ.ศ. 2522; การรัฐประหารที่นองเลือด 12 เมษายน 2523; อุปกรณ์ที่ผู้ก่อรัฐประหารต้องแบกรับ – ในสังคมสุนัขกินสุนัข การบุกรุกโดยแท้ง 12 พฤศจิกายน 2528 และผลที่ตามมา และการนองเลือดที่ไร้เหตุผลของไลบีเรีย ซึ่งจุดไฟขึ้นเมื่อวันที่ 24 ธันวาคม 1989 ประกอบกับการต่อสู้ด้วยกระดานหกที่ต่อเนื่องกันระหว่างกลุ่มผู้ปล้นสะดมและฆาตกร
ความขัดแย้งได้เปิดเผยการล่มสลายของมนุษยชาติของเรา – เปิดเผยความเป็นสัตว์ของเรา – ค้นพบธรรมชาติที่เหมือนทำสงครามโดยธรรมชาติของเราและคลี่คลายความป่าเถื่อนของเราที่หมดสติ การตัดสินของเราถูกบดบังด้วยความรู้สึกในระดับภูมิภาคและชาติพันธุ์ เราสร้างหรือสร้างสิ่งก่อสร้างที่น่ากลัวของศัตรูจริงหรือในจินตนาการ ผู้คนหนีการต่อสู้ – และบอบช้ำจากเสียงจรวด การทิ้งระเบิดของปืนใหญ่ และการระเบิดของระเบิดมือ ถูกบีบให้ต้องเข้าคิวและถูกคัดแยกโดยสรุปสำหรับการสังหารหมู่ ผู้บริสุทธิ์หลายคนถูกสงสัยว่าเป็นผู้ทำงานร่วมกันของศัตรู หน่วยลาดตระเวน หรือทหารแอฟที่ปลอมตัวเป็นลัทธิวูดู…หรือกลุ่มกบฏที่แย่ที่สุด ชะตากรรมของพวกเขาจบลงด้วยการตายที่น่าสยดสยอง!
ชาวไลบีเรียเสียชีวิตจากความมุ่งมั่นของชายและหญิงที่สู้รบที่ไม่มีนัยสำคัญมากเกินไป ทั้งที่สวมบทบาทเป็นทหารแอฟหรือกลุ่มกบฏ NPFL ชะตากรรมของคนธรรมดาที่สงครามได้มาเพื่อ ‘ปลดปล่อย’ แขวนอยู่ในมือของเด็กอายุระหว่าง 11 ถึง 14 ปี – ถูกทอดทิ้งหรือถูกบังคับในฐานะทหารเด็ก นับประสาคัดเลือกและตั้งโปรแกรมเข้าสู่เครื่องจักรสงคราม ทหารเด็กยืนอยู่ที่จุดตรวจและกลายเป็นศัลยแพทย์ที่น่าสยดสยองในชั่วข้ามคืนสำหรับคุณแม่ที่ตั้งครรภ์ – ตามลอตเตอรี หมู่บ้านทั้งหมดถูกกำจัดออกไปนับประสาครอบครัว นักสู้ที่ถูกจับไม่ได้ถูกโยนลงไปในบ่อน้ำร้าง หน่วยสังหารได้เดินเตร่ไปตามโบสถ์ สุเหร่า ศูนย์อพยพ และโรงพยาบาลเพื่อสังหารหมู่อย่างป่าเถื่อนด้วยความไม่เลือกปฏิบัติ
สงครามกึ่งสงครามที่ดูเหมือนมี
จุดมุ่งหมายเพื่อยุติระบอบการปกครองของ Doe ที่ถือว่าเป็นฝันร้ายสำหรับชาวไลบีเรียเริ่มก่อให้เกิดการฆาตกรรมที่น่าสยดสยอง น่ากลัว และน่าสยดสยอง ซึ่งเป็นการละเมิดอนุสัญญาเจนีวาว่าด้วยการปฏิบัติต่อทหารที่ถูกจับหรือพลเรือนที่ถูกจับเป็นตัวประกัน ไลบีเรียซึ่งเคยเป็น ‘ดินแดนแห่งเสรีภาพอันแสนหวาน’ ได้กลายเป็นโรงละครแห่งความป่าเถื่อนที่น่ากลัวและหนาวเหน็บ มันเป็นค่ายกักกันที่น่ากลัวและน่าสยดสยองอย่างน้อยที่สุด น่าละอายที่สงครามไร้สติไม่ได้สอนบทเรียนใด ๆ อย่างที่เคยเป็นมา ความบ้าคลั่งอันน่าสยดสยองแบบเดิมๆ ที่ทำให้ฉากที่น่ากลัวและน่าสะพรึงกลัวมาเกือบ 14 ปีได้ปรากฏขึ้นในหนังสือคู่มือ “อำนาจต่อผู้คน” ที่นำโดย CDC
เมื่อไม่กี่สัปดาห์ก่อนซึ่งเต็มไปด้วยความกลัวและโกรธเคืองจากกลิ่นอายของการตายอย่างลึกลับที่น่าสยดสยองและน่าสยดสยองของกรรมาธิการฝ่ายตรวจสอบและนักวิเคราะห์การวิจัย – Albert Peters และนาง Gifty Asmah-Lama จากไลบีเรีย Revenue Authority (LRA) ที่ Broad Street, LRA – ประมาณ 48 ชั่วโมงต่อมาได้เห็นการฆาตกรรมจอร์จ เอฟ. ฟานบูตู ที่เต็มไปด้วยเลือดนองเลือด ผิดปกติ และค่อนข้างแปลกประหลาดโดยสิ่งมีชีวิตที่ไร้หน้าและไร้หน้า
